6533b827fe1ef96bd128684e

RESEARCH PRODUCT

Trzy poziomy struktur i kompozycja w wyroczniach przeciw Egiptowi Księga Ezechiela rozdziały 29–32 w świetle retoryki hebrajskiej

subject

description

Kontekstem badań było to, że różni komentatorzy Księgi Ezechiela proponują różniące się między sobą struktury badanych tekstów. Większość z nich pracowała (nadal pracuje) metodami diachronicznymi. Zazwyczaj ci autorzy układają wersy w grupy i tym grupom nadają tytuły. Dlatego celem badań stało się odkrycie struktur opartych o wersy tekstu biblijnego. Można wtedy wskazać konkretne wersy (lub ich części, człony), których użył starożytny autor natchniony. Dlatego zastosowano metodę biblijnej retoryki hebrajskiej, która ma 3 etapy: analizę oddolną, analizę odgórną oraz interpretację teologiczną. W wyniku przeprowadzonych badań na pierwszych dwóch etapach odkryto, że teksty wyroczni przeciw Egiptowi w Księdze Ezechiela są pisane w strukturach zarówno na poziomie analizy oddolnej, jak i odgórnej. Teksty te można czytać liniowo (linia po linii), ale też można czytać według członów (A + A’, B + B’…) i ma to sens. Trzeci poziom struktury to analiza 4 rozdziałów Księgi Ezechiela (29–32), w których są zawarte wyrocznie przeciw Egiptowi. Wniosek, jak można wyciągnąć z przeprowadzonych badań, jest taki: Ezechiel nie napisał wyroczni przeciw Egiptowi – on te wyrocznie skomponował w 2 systemy po 3 wyrocznie. W pierwszym systemie destruktorem Egiptu jest król Babilonii (struktury paralelne), W drugim systemie destruktorem Egiptu jest Bóg (struktury paralelno-koncentryczne). Inkluzją, która spina całość wyroczni, jest system liczbowy podwójnej siódemki, występujący w pierwszej i ostatniej wyroczni.