6533b856fe1ef96bd12b1f80

RESEARCH PRODUCT

Benedyktyni w Tomaszowie Mazowieckim w latach 1922-1923

subject

description

W 1919 r. do Polski wrócili benedyktyni, wcześniej usunięci w konsekwencji kasat klasztorów. Po pierwszej, nieudanej próbie odrodzenia klasztoru na Świętym Krzyżu, ojcowie Klemens Dąbrowski (1875-1953) oraz Jozafat Ostrowski (1890-1939) udali się do Tomaszowa Mazowieckiego. Klasztor miał powstać w pałacu rodziny Ostrowskich z inicjatywy matki o. Jozafata, czyli hr. Delfiny z Tyszkiewiczów Ostrowskiej (żona hr. Juliusza Ostrowskiego). Ostrowscy obiecali też pomoc materialną, np. żywność dla mnichów. Przy klasztorze miała funkcjonować szkoła, biblioteka, muzeum. Czas pobytu w Tomaszowie Mazowieckim (22 XI 1922- 9 XI 1923) wykorzystano na prowadzenie rekolekcji, informowanie kim są benedyktyni, rekrutowanie nowicjuszy. Próba ta zakończyła się niepowodzeniem, przede wszystkim z tego powodu, że pałac był zasiedlony przez różne osoby, których zgodnie z prawem nie można było eksmitować. Przez przełożonych polskich mnichów (opat klasztoru w Maredsous oraz przeor klasztoru w Emaus) tworzenie klasztoru w Tomaszowie Mazowieckim było traktowane jako rozwiązanie tymczasowe. Z powodu tych trudności w listopadzie 1923 r. o. Dąbrowski i Ostrowski opuścili Tomaszów Maz. i przejęli klasztor w Lubiniu (Wielkopolska)