6533b85efe1ef96bd12bf55c

RESEARCH PRODUCT

Cisza i milczenie w modlitwie i liturgii Kościoła

subject

description

Zagadnienie ciszy jest czymś niezwykłym. Chociaż może się wydawać, że to zjawisko nie ma żadnej wartości, to jednocześnie kryje w sobie ogromny potencjał dostępny dla każdego człowieka. Zewnętrzna cisza oraz milczenie przede wszystkim mogą służyć wewnętrznemu wyciszeniu. To umożliwia głębsze poznanie własnych przeżyć, emocji i myśli oraz nadanie im właściwej wartości. Niemożliwe jest pełne słuchanie, bez głębokiego skupienia. Te elementy są istotne również dla modlitwy chrześcijańskiej. Odpowiedni klimat ciszy może służyć skupieniu, bez którego nie można wyobrazić sobie właściwej modlitwy. Dodatkowo postawa milczenia otwiera człowieka na transcendencję. W ciszy szczególnie doświadcza się ograniczeń własnego bytu. Chrześcijańskie rozumienie modlitwy, jako spotkania z Bogiem, umożliwia w tym doświadczeniu otworzyć się na Tego, który pod każdym względem przekracza człowieka. Szczególnymi formami słuchania Boga na modlitwie są adoracja, medytacja i kontemplacja. Cisza jednak nie jest zarezerwowana tylko do indywidualnych form modlitwy. Również w liturgii, która odbywa się przy czynnym uczestnictwie całego zgromadzenia, potrzeba pewnej ilości milczenia. W tej najważniejszej modlitwie konieczne jest głębokie skupienie. Ponadto włączenie w celebracje tych momentów, w których wszyscy modlą się w ciszy jest sposobem połączenia elementu wspólnotowego i indywidualnego. Można wyróżnić w liturgii milczenie refleksyjne - będące czasem na krótką modlitwę osobistą, medytacyjne - polegające na słuchaniu i rozważaniu odczytywanych tekstów biblijnych, interioryzacyjne - wsłuchiwanie się w wypowiadane modlitwy i uznanie ich za własne, adoracyjne - trwanie w uwielbieniu Boga.